Το ιστορικό του ΕΟΣ

Απο το 1931

Το Σεπτέμβριο του 1927, στην κορυφή του Ολύμπου, 24 ορειβάτες, Έλληνες, Γάλλοι και Ελβετοί πήραν την απόφαση ίδρυσης και στην Ελλάδα Ορειβατικού Συνδέσμου. Έτσι, ιδρύθηκε την 7-3-1928 από τον άτυπο ορειβατικό όμιλο «Οι Κούκοι», ο Ορειβατικός Σύνδεσμος Αθηνών, για να ακολουθήσει η ίδρυση του Ορειβατικού Συνδέσμου Πατρών (27-6-1928). Οι δύο αυτοί σύλλογοι ίδρυσαν την 20-2-1930 τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο (Ε.Ο.Σ.), ο οποίος λειτούργησε ως Ομοσπονδία των ανά την Ελλάδα ιδρυομένων ορειβατικών σωματείων.

Μέσα από τις δραστηριότητές του διαδόθηκε ευρέως η ορειβασία και η χιονοδρομία σε όλη τη χώρα. Μέχρι το 1940 είχαν ιδρυθεί Τμήματα του Ε.Ο.Σ. και Ορειβατικές Ομάδες σε 43 πόλεις.

Ο Ε.Ο.Σ Κοζάνης, όπως αναφέρεται και στο τεύχος ΕΚΔΡΟΜΙΚΑ του 1932, «ιδρύθηκε κατά την Γενική Συνέλευση της 9.7.1931 και αναγνωρίστηκε με την απόφαση του Πρωτοδικείου Κοζάνης με αρ. απόφασης 280 της 30-10-1931».

Ιδρυτής ο Αντώνιος Στεφανίδης. Καταγόμενος από την Τραπεζούντα του Πόντου και γιατρός στο επάγγελμα, εγκαταστάθηκε μαζί με πλήθος προσφύγων το 1925 στην Κοζάνη. Κατά τα έτη 1926 – 1931 εργάστηκε στο Καπνοχώρι με ιδιαίτερα αλτρουιστική δράση, που τον έκανε γνωστό και δημοφιλή στην περιοχή. Παρείχε τις ιατρικές του γνώσεις και την φροντίδα του απλόχερα και πολλές φορές χωρίς αντίτιμο.

Αγάπησε την ορειβασία και την υπηρέτησε κυριολεκτικά μέχρι θανάτου (πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1932 από κρυοπαγήματα και σηψαιμία, σε ηλικία 53 ετών, κατά τη δεύτερη προσπάθεια χειμερινής ανάβασης του Ολύμπου, τα Χριστούγεννα του 1931). Λάτρης του βουνού και της φύσης, από τους πρωτοπόρους της ορειβασίας στην Ελλάδα, φημιζόταν για την αντοχή του ανεβαίνοντας στις κορφές. Ακόμη, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών. Πήρε μέρος σε πολλές ορειβατικές εξορμήσεις με τους πρώτους Αθηναίους Ορειβάτες σ’ όλη την Ελλάδα. Πέθανε από αυτό που αγάπησε περισσότερο… το βουνό.

Ο Ε.Ο.Σ. ΚΟΖΑΝΗΣ είναι ένας ιστορικός σύλλογος που λειτουργεί από την ίδρυσή του συνεχώς, εκτός από τα μαύρα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου. Προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του με χαρά σε όλους όσους θέλουν να γνωρίσουν τις ομορφιές των βουνών και της φύσης μας.

Είναι ένας δραστήριος σύλλογος με πολλαπλές ορειβατικές κυρίως δράσεις, αναρρίχηση και ορειβατικό σκι.

Οι δράσεις του Συλλόγου πραγματοποιούνται κατά κύριο λόγο κάθε Κυριακή, οργανώνοντας διαδρομές στην γύρω περιοχή της Περιφέρειας και όχι μόνο. Στις αρχές του έτους εκδίδεται και κυκλοφορεί «Ετήσιο Πρόγραμμα Διαδρομών».

Μέλη του Συλλόγου δεν χάνουν την ευκαιρία να διοργανώνουν αποδράσεις και σε πιο μακρινούς προορισμούς, ακόμη και στο εξωτερικό. Ο Σύλλογος διαθέτει ιδιόκτητο καταφύγιο στη θέση Λαγομάνα Πιερίων σε υψόμετρο 1450μ. και ιδιόκτητο λεωφορείο για τις ανάγκες μετακίνησης των μελών.

Σκοπός του Συλλόγου είναι η επαφή με την φύση και τα βουνά. Με κοινό παρανομαστή αυτή την αγάπη, κάθε βδομάδα τίθεται και ένας νέος στόχος, η κατάκτηση μια νέας κορφής!

Σε κάθε ανάβαση φροντίζουμε πρώτα απ’ όλα για την ασφάλειά μας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό τον παράγοντα. Λαμβάνονται όλα τα δυνατά μέτρα προστασίας, ασφαλούς ανάβασης και διάσχισης (χρήση ενημερωμένης χαρτογραφίας, GPS, ασυρμάτων επικοινωνίας, κ.ά.).

Τα ιδιαίτερα έμπειρα μέλη του Συλλόγου, έχοντας καταγράψει ατελείωτες ώρες πορείας στα βουνά, μας παρέχουν αίσθημα ασφάλειας σε κάθε διαδρομή. Τους είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό.

Η φιλία, η συλλογικότητα και οι ισχυροί δεσμοί που αναπτύσσονται μεταξύ των μελών χαρακτηρίζουν τις δράσεις μας. Λειτουργούμε με ανιδιοτέλεια, χωρίς συμφέροντα οικονομικά ή πολιτικά.

 

Πρεσβεύουμε την συλλογικότητα και την συνεργασία και παρεμβαίνουμε σε θέματα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος.

Παρουσιάζουμε τις δράσεις μας έχοντας ως στόχο να προσελκύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στο βουνό, θέλοντας να μεταδώσουμε την αγάπη μας για την φύση.

 

Θα μας βρείτε στον Ψηλό Αηλιά της Κοζάνης και κάθε Κυριακή σε κάποια κορυφή!

stefanidis

Αντ Στεφανίδης: Ο Πόντιος γιατρός που κατέκτησε τον Όλυμπο!

Αντ Στεφανίδης: Ο Πόντιος γιατρός που κατέκτησε τον Όλυμπο!

Ο γιατρός Αντώνης Στεφανίδης κατάγονταν από την Τραπεζούντα του Πόντου, όπου γεννήθηκε το 1879 και πέθανε το 1932 στην Θεσσαλονίκη σε ηλικία 53 ετών. Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν έμπορος, η δε μητέρα του Αικατερίνη κόρη πλούσιου ομογενούς εξ Οδησσού του ευεργέτου Βλαδίμηρου Παρασκευά. Ανιψιά του υπήρξε η θρυλική ηρωίδα του πολέμου 1940 – 1944 Σόνια Στεφανίδου πρώτη ελληνίδα καταδρομέας αλεξιπτωτίστρια.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου έλαβε το δίπλωμα του Χημικού, συνέχισε τις σπουδές της Φραγκφούρτης, έλαβε το δίπλωμα του ιατρού, επέστρεψε στη Ρωσία, όπου φοίτησε στην Ακαδημία Πετρουπόλεως και αποπερατώσας τις ιατρικές του σπουδές εγκαταστάθηκε στο Βατούμ όπου εργάστηκε ως γιατρός αφροδισιολόγος – παθολόγος.
Το 1919-20 ήρθε στην Αθήνα και εργάστηκε ως γιατρός. Το 1925 εγκαταστάθηκε στην Κοζάνη όπου κατοικούσε πλήθος προσφύγων συμπατριωτών Ποντίων, Μικρασιατών, Θρακιωτών. Το 1926-1931 εργάστηκε στο ιατρείο του Σοφουλάρ σημερινό Καπνοχώρι. Η εξαιρετική αλτρουιστική δράση του τον έκανε αγαπητό ίνδαλμα της περιοχής. Ανέβαινε με ποδήλατο η πεζός φορτωμένος με τον τεράστιο σάκο – φαρμακείο για να παράσχει ιατρική φροντίδα ακόμα και στους ορεσιβίους κατοίκους και τσοπάνους. Φιλάνθρωπος όπως ήταν παρείχε τις ιατρικές του φροντίδες όλες τις ώρες της ημέρας σε όσους είχαν ανάγκη της βοηθείας το. Σε πολλούς μάλιστα είχε καθορίσει τακτικό βοήθημα από τους δικούς του πόρους. Έμεινε άγαμος για να προσφέρει απερίσπαστος τη βοήθεια του στους συνάνθρωπους του.
Ο Γιατρός Αντώνης Στεφανίδης ήταν εργάτης της ιδέας της ορειβασίας την οποία υπηρέτησε με ζήλο μέχρι τον θάνατο του. Ήταν λάτρης του βουνού, αλλά ταυτόχρονα υπηρέτησε και την ιατρική απευθυνόμενος στον απλό άνθρωπο, άδολα, απλά, ταπεινά και με ανιδιοτέλεια. Η μεγάλη του αγάπη για το βουνό, από την παιδική του ακόμη ηλικία, μέχρι και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ήταν έντονα εμφανής. Από ηλικία 12 ετών, άφηνε την Τραπεζούντα και περπατούσε ως την Κρώμνη τόπο καταγωγής της οικογένειας του πατέρα του μια πορεία 16 ωρών. Ο Στεφανίδης για όσους τον γνώριζαν ήταν ο άνθρωπος “Σίδηρο” αδαμάντινος σαν χαρακτήρας και από τους πρωτοπόρους της Ορειβασίας εδώ στην Ελλάδα. Φημίζονταν για την αντοχή του σε όλες τις κακουχίες του βουνού που ήταν και η μοναδική του αισθητική απόλαυση και δε μιλούσε παρά μόνο για τις κορφές των βουνών. Η ορειβασία ήταν η μόνη του ενασχόληση, η μοναδική χαρά και ευτυχία της ζωής του. Υπήρξε μέλος του άτυπου Ορειβατικού Ομίλου «Οι Κούκοι» που μετέπειτα αποτέλεσαν τον πυρήνα για την ίδρυση του Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών του οποίου ήταν ιδρυτικό μέλος. Πήρε μέρος σε πολλές ορειβατικές εξορμήσεις με τους πρώτους Αθηναίους Ορειβάτες σ’ όλη την Ελλάδα ενώ το 1926 ίδρυσε τον Ε.Ο.Σ. Κοζάνης και υπήρξε πρώτος πρόεδρος του.
Πέθανε από αυτό που αγάπησε περισσότερο… το βουνό
Τα Χριστούγεννα του 1931 επιχειρείται η δεύτερη χειμερινή ανάβαση του Ολύμπου, πιο δύσκολη και πιο περιπετειώδης, με κακές συνθήκες καιρού και χιονιού, αλλά και ατελή συγκρότηση και τεχνικό εξοπλισμό και μάλιστα από την ανατολική πλευρά, πιο δύσκολη ίσως απρόσιτη τον χειμώνα, δηλ. Λιτόχωρο-Μονή Αγίου Διονυσίου- Άσυλο Μουσών-Σκούρτα-Ζωνάρια. Από τους 8 που ξεκίνησαν από το χιονισμένο Λιτόχωρο το απομεσήμερο των Χριστουγέννων, οι τρείς ακαταπόνητοι Γουσταύος Ντοριέ, Κώστας Νάτσης και Κλεόβουλος Δενδρινός κατόρθωσαν με αδιάκοπες δύσκολες προσπάθειες να πατήσουν το Στεφάνι την μεθεπόμενη 27 Δεκεμβρίου, στις 5 το βράδυ, με αλαλαγμούς χαράς και να κατέβουν πάλι στην μονή Αγίου Διονυσίου όπου τους περίμεναν οι κυρίες Ντοριέ, Σαμουήλ και Τσουπλί, ενώ οι Αντώνης Στεφανίδης και Τ. Τριανταφύλλου χωρίς σκι, με παράλογο πείσμα έφτασαν μέχρι τη σπηλιά Ιθακισίου, επιχείρησαν μάταια για τις κορυφές και έφτασαν μέχρι τα δύσκολα περάσματα του λαιμού της Σκούρτας και κατέβηκαν κατάκοποι με αρχή κρυοπαγημάτων στο Λιτόχωρο.

Φωτο: 29.12.1931 – Ένα αναμνηστικό στιγμιότυπο της ομάδας του Ολύμπου όταν αφήνει την μονή Αγ. Διονυσίου για την επιστροφή στο Λιτόχωρο. Στο μέσο ο γιατρός Αντώνης Στεφανίδης.
Σε αυτή την ηρωική επιχείρηση που έδωσε συγκλονιστικές εντυπώσεις και διδάγματα, στην επιστροφή του στην Κοζάνη και κατόπιν σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης υπέκυψε στις 15 Φεβρουαρίου 1932 από κρυοπαγήματα και σηψαιμία, σε ηλικία 53 ετών, το πρώτο διαμάντι του Ορειβατικού σε ψυχική καλοσύνη, αλτρουισμό και σιδερένια αντοχή ο γιατρός Αντώνης Στεφανίδης, αληθινός πρόδρομος της Ελληνικής ορειβασίας και ιδρυτής του Ε.Ο.Σ.

Θέμης Τσιγγερίδης
Ορειβάτης
Συνταξιούχος υπάλληλος δημοσίου
Πρώην μέλος ΔΣ της ΕΟΟΑ

Share This